Asıl tartışma yaratması gereken konu CHP’nin TBMM’nin yeni yasama dönemine katılmaması olmalıydı. Lakin beklenmedik gelişmeler oldu. Aslında beklenmedik olma halini yaratan iktidarın kendisi oluşturdu. Yoksa beklenen gelişmelerdendi.
Olağan siyaset, anayasal düzen içinde, hukukun üstünlüğü ölçütlerine uygun, rekabetçi çok partili sistemin tam olarak çalıştırılmasıdır. Tıpkı Avrupa ülkelerinde olduğu gibi. Ancak Türkiye’de demokrasi, doğarken de doğduktan sonrada hiç huzurlu olmadı. Bu sebeple başlangıçtaki kavga neredeyse bir buçuk asırdır sürüyor.
Bizim tarihimizde taht, demokrasi gelmeden önce hepten sertlik üzerine kurulmuştu. Padişahlar, iktidar uğruna öz kardeşlerinin kanına girmekteydiler. Öyle ki suçsuz günahsız beşikteki şehzade bebekler bile taht uğruna katledilmişti.
Bu sebeple, demokrasilerde iktidar, sakinleştirilip tabana yayılsa ve hukukla biçimlendirilse bile “Güç” bazen kabına sığmıyor. Buna bir de “İştah ve hırsla” olaylara yaklaşıp, o da “ideolojinin” tavizsiz sertliği ile birleşince, bir bakıyorsunuz, koca toplum birbirine düşman olmuş.
Koca toplum, Bizden ya da sizden olmaya zorlanmış.
Ortak vatan, ortak tarih, ortak değerler ve kültür bile bu keskinlikten zarar görüyor. Nitekim işte, devleti kuran ve kurtuluş savaşı veren Atatürk’e bile hakaret edecek derecede tarih bilincinden yoksun, olumsuz biçimlendirilmiş beyinler var. Bütün bunlar, siyasi kabul alanının tarihe bakışıyla yani ideolojik tarafgirlikle ilgili. Dolayısı ile demokrasi kültürü, olumsuz tarih bilinciyle kronik arızalar üzerinden hasarlı olarak gelişiyor. İşte bu ve benzeri daha pek çok........

© Yeniçağ