Eğitim sorununda Türkiye’nin ihtiyacı Eğitim akademisi değil, 4-0 sanayiye geçmesi gereken Türkiye’nin ihtiyacı olan nitelikli insanları yetiştirmektir. Bunun yolu da yine ileri sanayi ve dönüşüm teknolojilerine uygun eğitim düzeni kurmaktır.

Başka?

Buna karar vermişseniz, elbette bu ilerlemeci akışı yönetecek ve değişimi sağlayacak öğretmeni yetiştirmektir.

Halihazırda Millî Eğitim Bakanlığına hâkim olan eğitim felsefesi, ilerlemeci, sorun çözme temelli eğitim felsefesi değil, tekrarcı, ezberci daimici bir zihniyettir.

Cüz okur gibi.

Ezberle, tekrarla, yine ezberle ve yine tekrarla.

Kısaca ortaçağ eğitim anlayışı.

O dönemin en önemli ve başarılı öğrencileri kimlerdi?

Ezberciler.

Hatırlayın, kemi önemli simaları tanıtırken şöyle derlerdi. “Filanca zat, Kur’an’ı yedi yaşında ezberleyip hafız oldu.”

Ne büyük iş.

Peki Allah’ın ne dediğinden, ezberlediklerinin hangi mesajları kime, niçin ve nasıl, hatta neden böyle verdiğinden haberi var mıydı?

Elbette yoktu. O sadece ezberlemişti. Tıpkı İstiklâl Marşımız ezberletilen bir ilkokul öğrencisinin okuduğu marşın ne anlattığını tam olarak bilememesi gibi. Pek çok yetişkinin bile bazı tanımlamaları yorumlayamayacağı gibi, çocuğun yorumlaması da anlaması da mümkün değil.

Mesela, “Değmesin mabedimin üstüne namahrem eli” ne demek? Bize ne anlatıyor deseniz, çocuk susacaktır. Bu cümlede, “Mabed” somut, “Namahrem” soyut, “El”........

© Yeniçağ