Tarihi çağrı zulümhanelere de ulaştı. Yarım asra varan özgürlük hareketinin “yaşayan şehitleri” özgür, eşit yarınlar umudunu hiç yitirmediler. Bir an olsun tereddüt etmeyenlerin erittiği duvarlar, buraların direniş memleketi olduğunun tarihini yazdılar. Onlar tüm zamanlarda barış fikriyatının serhildan heybelerini omuzlarından hiç indirmedi.

Özgür yarınların mimarları geç kalmayanların memleketindendir. Aynı memleketin üyeleri, bu kez Anneler Günü’nün arifesinden başlayıp, geç tarihin bir daha tekerrürüne yer vermeyen, tarihin an’da saklı olduğunu, geciken-gecikecek an’ların hesabını sorma felsefesinin mimarları olarak PKK’yi feshettiler. Barış filozofu ile yol yürüyenler; Sakineler, Rızalar, Fuatlar, Sırrılar, Denizler… İnsanlık ailesi memleketin üyeleri…

Savaş, çatışma, kana bulaşmayan, silah tekellerinin kol gezmediği tek bir barış toprağı kalmadığı yeryüzünde, barış serhildanı yolculuğuna çıkmanın dayanılmaz ağırlığını hafifletmenin yolu, barış fikriyatının ve siyasi zeminini döşeyenler, bu kez geç kalanlardan olamazlar.

Bu yolun mimarı, barışın filozofu Öcalan bir röportajında binyılların savaş gerçekliğini ince eleyip sık dokuduğu, içinde geçilen tüm zamanların gecikmiş, kaçırılmış barış fırsatlarını duygusal ve analitik zekanın birleşiminin üçüncü çizgisiyle izah ediyordu.

“Siz binlerce yoldaşınızı yitirdiniz, bu acıya nasıl dayanıyorsunuz” sorusunu şöyle yanıtlamıştı: “Ben hiçbir zaman onları toprağa gömmedim, üstüne toprak serpmedim. Onları yüreğime gömdüm. Onların........

© Yeni Yaşam