Demokratik toplumun temel ilkelerinden biri, kendini savunmaktır. Kendini savunamayan toplumlar, kapitalist modernitenin ulus devlet çarkında, kendi özünden boşaltılmış, posa haline gelmiş toplumu ifade eder. Tarihten günümüze, toplumların işgal ve yabancı yönetim dayatmalarına karşı sürekli bir direniş içerisinde olduklarını görürüz. Özellikle de kent, sınıf, devlet olgusunun gelişmesiyle birlikte, artı ürün ve değerlere el koyma temelinde toplumların sürekli saldırı ve sömürü politikalarına maruz kaldıkları da bir gerçektir. Buna karşı halkların direnişleri öz savunma çerçevesinde gelişir. Bu bakımdan da öz savunma halklar için varoluşsal niteliğe sahiptir.

Özellikle demokratik toplumun kendini koruma-savunma prensibi öz savunmadır. Demokratik kültürle beslenen toplum aynı zamanda ahlaki ve politik toplumdur. Ahlaki ve politik toplum, kendi yaşamıyla ilgili kararları kendisi alan toplumdur. Bu toplum, dıştan gelen her türlü yabancı yönetim ve saldırılara, kendi öz kültürel direnişiyle cevap verir. Yapılan saldırıların niteliği, verilecek cevabın özünü de belirler. Dolayısıyla toplumun öz savunması, varlığını koruma temelinde olduğu için her türlü yöntemin devreye konulması temel, meşru bir haktır. Meşru savunma ekseninde verilen mücadele, demokratik tutumun her türlüsünü kapsamak zorundadır. Nitekim günümüzde kapitalist modernite, toplumları kırmak, sömürmek ve talan etmek için her türlü zorbalığı devreye koymaktadır. Bunları devreye koymak için de hiçbir ahlak, kanun tanımamaktadır.

O halde demokratik toplumun kendi öz savunması, küçükten büyüğe her tür yöntemi içinde barındırmak zorundadır. Demokrasinin esas özelliği, zengin........

© Yeni Yaşam