MTO (Medeniyet Tasavvuru Okulu) benzeri olmayan bir maarif modeli ve ruhu geliştiriyor: Her yıl düzenli olarak Anadolu’nun dört bir köşesinde MTO Akademik Yaz Kampları düzenliyoruz. Bu kamplarda, yıl boyunca MTO’da gördüğümüz derslerin ve 100 Kitap Listesi’nden okuduğumuz kitapların hâsılasını makaleye döküyor talebelerimiz. Her alanda zihin açıcı makaleler yazıyorlar. Yaz kamplarımızın anlamını, geliştirdiği akademik / entelektüel seviyeyi, yeşerttiği kardeşlik ruhunu Bursa Tamsilcimiz Nuri Gür Bey’in leziz kaleminden bugün de paylaşmaya devam ediyorum. Zihin ve ufuk açıcı nefis bir pazar yazısı…

***

SÖZ’ÜN, DÜŞÜNCE’NİN VE KARDEŞLİĞİN BULUŞTUĞU İKLİM

Dirilmek, geçmişi hatırlamanın ya da geleceğe dair umutlar kurmanın ötesinde bir şeydir; esas olan, insanın bulunduğu ânı idrak etmesi ve o ânın hakkını vermeye yönelmesidir. Ben de her ânı, yeniden kurulan bu medeniyetin harcına katılan bir bilinç tanesi gibi görmeye başladım.

Sözün, düşüncenin ve kardeşliğin bir arada olduğu o kamplarda, kalbimin duvarlarını tek tek yıktım. Yıkıldım ki yeniden kurulabileyim; çünkü inşa ancak yıkımın ardından gelir.

Diriliş, bazen yıkmaktır: kötü alışkanlıkları, kırık düşünceleri, ölü fikirleri, sahte bağlılıkları… Ben hepsini bir bir yıktım, içimdeki eski yapıyı söktüm. Ve o enkazın ortasında yeniden doğmak için yazıya sarıldım. Çünkü bazen bir yazı, bin kelimeden fazlasıdır; bazen bir yazı, bir kıyam, bir secde, bir arayıştır.

HER KİTAPLA BİRAZ DAHA DİRİLDİM

MTO 100 Kitap Listesi’ndeki her bir kitap, bana geçmişin sesiyle seslendi; fakat bu ses, yalnızca dünde kalmış bir hatıradan ibaret olmayıp bugünü ayağa kaldırmaya, yarını ise bilinçle örmeye davet eden bir çağrı hâline geliyordu.

Her kitapla biraz daha dirildim. Kelimelerin içinde bir ruh vardı, o ruhun içinde bir arayış ve o arayışın içinde bir sefer vardı. Ben bu seferin yolcusu oldum.

Yusuf hocamızın ‘kitaplar sizi kurar’ ifadesi, artık yalnızca kulağımda kalan bir söz olmaktan çıktı; kalbimde kök salan, varoluşumu yeniden inşa eden bir hakikate dönüştü. Çünkü kitapların içinde bir yapı vardı; bu yapı, sadece bilgiyle örülmemişti, aynı zamanda ruhla yoğrulmuştu. Diriliş de tam burada başlıyordu: ruhla inşa edilen her cümle, ruhla kurulan her dostluk, ruhla yazılan her satırda.

KENDİNİ DİRİLTEMEYEN TOPLUMU DİRİLTEMEZ

Dirilişin başka........

© Yeni Şafak