Sosyal medya, kitlelerin afyonu artık. Sosyal medya, aslâ “sosyal” bir medya değil, a-sosyal bir medya!

Koloni koloni büyüyen bir dünya, adına “sosyal medya” dediğimiz mecranın dünyası ve macerası.

Büyüdükçe küçülen, küçüldükçe büyüyen labirente dönüşen bir dünyalar yığını bir dünya.

Yığınların dünyası da diyebilirsiniz siz buna.

Yılgınların.

Yalnızların.

Sosyal medyanın kısmî bir sosyal yanı var: Ama toplumu kucaklaması, toplumun bütününe eşit ses vermesi anlamında “sosyal” değil aslâ. Güçlü olanın haklı olarak görüldüğü Darwinyen dünya sosyal medyanın dünyası. Orman kanunlarının hâkim olduğu barbar bir dünya: Toplumda “parçalar” oluşturması anlamında “sosyal” yalnızca. Tabiî buna ne kadar “sosyal” denebilirse…

Kozmik değil, kaotik bir dünya, sosyal medyanın dünyası; kabilelerin dünyası, sosyal’in değil.

Her tür kabilenin ama!

Kabile, “çete” demek burada.

Yersiz-yurtsuz bir konar göçer, Deleuze’ün deyişiyle, sosyal medyanın taarruzuna maruz kalan kişi.

TOPLUMLARI İSTİKRARSIZLAŞTIRMA VE “UYUTMA”

Sosyal medyanın varlık nedeni, toplumları istikrarsızlaştırarak, sosyal medya devrimlerinin kapısını aralamak ve ülkeleri kolayca karıştırarak daha rahat kontrol ve kolonize etmek. Bunu Ukrayna’dan Gürcistan’a, Brezilya’dan Arjantin’e kadar pek çok yerde denediler ve başardılar emperyalistler.

Mısır’da Arap Sonbaharı ile Türkiye’de de Gezi operasyonu ile denediler bunu Soros çocukları ama başarılı olamadılar.

Sosyal medyanın sosyo-politik işlevi kabaca böyle özetlenebilir.

Bir de sosyal medyanın narkoz etkisi işlevi gören terapik / “uyutucu” boyutu var: Kitleleri labirentin içine çekiyor ve orada ayartarak hayatın sıkıntılarından uzaklaştırıyor sosyal medya.

Böylelikle intihara kadar varan ve çok yaygınlaşan yalnızlaşma sorununun üstünü........

© Yeni Şafak