Eski Maarif Vekilimizin mektepler olmasa maarifi ne güzel yönetirdim ironisinin bugün yeni yansımaları var.

Merkez Bankası Güncesinde batmak durumundaki işletmelerin batması gerektiğini ima eden toptancı yaklaşımı böyle okumak sanırım yanlış olmaz.

Evet, her yılki harman gibi olsa verimsiz işletmeler hava sert estiğinde buğdayı rüzgâra savurur gibi ayrılır, batar. Tükettikleri pazar payı hak edenlere geçer. Rüzgâr bitince yeni ve daha verimli işletmeler gelir, pazar payları yeniden karılır. Sonra rüzgâr gene çıkar, elekten geçirme işi yeniden başlar. Böyle en optimuma doğru konjonktür dalgalanmaları dene rüzgar bir kesilir bir eser, sürer gider.

Ama bugün yeni dünya düzenine sürüklenirken belki batacak işletmelerin yenilerini var etmenin mümkün olmayacağı bir dünya geliyor. Her detayı stratejik düşünmek zarureti ortada dururken rüzgârda üstünkörü bir eleme handikap olmaz mı? Sistematik bir süreç işletmek lüksü varsa elde bu lüksü kullanmamak gaflet olmaz mı? Tüm bilançoların iç içe geçtiği bugünün dünyasında zombi denmeye başlanan bu şirketler batarken zombi zincirler kurar da ucu bankalara kadar uzanmaz mı?

Nihayet başlıktaki sorunun cevabı bellidir.

İşletmeler olmadan ekonomi de olmaz, ekonomi yönetimi de… Kapitalist düzenlemeleri terk edip bir vakıf medeniyeti kurulacaksa ayrı mesele tabii. Amma merkez bankası olmasa ekonomi çok güzel yönetilir. Trump’ın dediği anlamda değil tabii.

© Yeni Şafak