Yeni Şafak, perşembe günü döviz kazançlarından neden vergi alınmadığını sorguladığı bir manşet attı. Finansal piyasalara teslim şartlarında elbette manşet tepkiyle karşılandı.

Finansal piyasaların tabuları dünyada yıkılırken fikri hürriyetini kaybetmemiş biri olarak meseleyi tartışmaya değer buldum. Kendi düşüncemi fikir ummanının sonsuz genişliğinde yegâne kara parçası olarak görmem. Ezber teorileri de… Bu meselenin de finansal piyasalara dair başka meselelerin de tartışılması lazım. Çünkü en çok finansal piyasaları konuşuyormuşuz gibi gözüksek de yapısal olarak hiç konuşmuyoruz.

Mesela enflasyon telafisi kazanç sayılmayacaksa stopaj mevduat faizinin neden tümünden alınıyor? Madem enflasyon kadarki kısmı kazanç sayılmıyor faizin hepsinden değil, varsa pozitif reel faiz kısmından vergi alınsın. Faiz ileri dönük gayrimeşru bir taahhüt olsa da meşrulaştırılan biçimi geriye dönük bir tahakkuk sonuçta.

Daha birçok tartışmayı açabilirim ama manşete döneceğim.

Manşetin üst başlığındaki “Dünyada eşi benzeri görülmemiş soygun: Döviz-faiz-enflasyon” asıl çarpıcı olan kısımdı.

Dövizin enflasyon geçişkenliğini biliyoruz. Yani döviz enflasyon yapıyor. Faizin enflasyon geçişkenliğini de biliyoruz. Yani faiz de enflasyon yapıyor. Bunlar enflasyon yaptığı için de dövizin ve faizin yeniden arttığını biliyoruz. Böylece döviz-faiz-enflasyon döne döne sarmaşa sarmaşa açıla saçıla bir helezonik girdap oluşturuyor. Böylece perpetual soygun denilebilecek bir durum oluşuyor.

Para sisteminin ve faizin bütün kusurlarını kendi aleyhimize normalleştirip kendi kendimizi soyuyoruz. Soyulmaya teorik olarak ikna ediliyoruz. Teori kusurluyken üstelik…

Bu düzenin az bir zamanı kaldı. Aklı başında bir nesil elinin tersiyle itecektir bu denklemleri.

Gelelim döviz kazançlarından vergi alınmasına. Haberin içeriğinde kurumların kur farklarının vergi konusu olduğu gibi teknik detaylar ve ülke uygulamaları detaylı şekilde verilmiş. O yüzden bunlar üzerinde durmayacağım. Düşünsel yönüne bakacağım.

Vergi, kazancın meşruiyetinin bedelidir. Vergi konusu varlığın hukuken geçerli yollarla edinilmiş olduğu teyit edilir.

Ben paranın yatırım aracı olmadığını savundum hep. Döviz kazancını da reddediyorum. Bu yüzden döviz kazancına vergi konularak meşruiyet kazandırılması benim zihnimde yanlıştır. Ama madem döviz işlemi yapanlar kâr amaçlı bunu yapmaktadır; bir verginin........

© Yeni Şafak