İslam âlimlerinin geçtiğimiz cuma günü Ayasofya-i Kebir Camii’nin önünde okunan Gazze bildirisi cuma namazında çıkan halkın ve meydanın doğal kalabalığının meraklı takibi arasında ufak çaplı bir miting havasında gerçekleşti. Kalabalığın yer yer attığı sloganlar sadece destek değil aynı zamanda âlimlerden bazı beklentileri de ifade ediyordu. Toplantının bitişinde kulak misafiri olduğum veya bizzat bana yaklaşarak duygularını ifade edenlerden bildirinin beklentilerinin çok altında kaldığını gördüm.

Peki nedir beklenti? Gazze konusunda insanlar şu ana kadar yapılanlara rağmen bir sonuç alınamadığını gördükçe büyük bir öfke biriktiriyor. Acizliği kabullenemiyor insanlar. Küçücük bir toprak parçasında azıcık nüfusuyla İsrail’in milyar Müslümanı bu kadar aciz duruma düşürüyor olmasının insanlarda biriktirdiği öfke patlama noktasına geliyor. Bu sefer yapılanlar anlamsızlaşıyor, değersizleşiyor. Biz ne kadar bu konuda yapılan hiçbir şey boş değil desek de bu sağduyulu tutum kitleleri karşı karşıya olunan durum karşısında tatmin etmiyor.

Gazze halkına karşı 700 gündür devam eden soykırımcı barbarca saldırganlığa karşılık yine 700 gündür Gazze ile dayanışmanın çocukların ölümlerini engellemediği gibi şimdi bir de açlıktan ölümlerini “dayanışma içinde” seyretmek zorunda kalıyor olmak insanların içinde onulmaz yaralar açıyor, dinmez fırtınalar estiriyor.

“Ne yapmak lazım? Türkiye savaş mı açsın İsrail’e, dolayısıyla ABD’ye?” diye soruyorum, hiç kimse buna da olumlu cevap vermiyor, ama mutlaka savaşın dışında da yapılabilecek çok şey var olduğunu söylüyorlar. “Önümüzü açsınlar, biz gidip savaşalım!” diyor birçoğu.

“Devletlerin ilişkileri var, onları tutan reel politik hesapları var ama biz halk olarak gitmeye hazırız” diyorlar.

“Pakistan, Endonezya, Malezya, Katar, Cezayir gibi Filistin konusunda açık tavırları olan ülkelerle, bütün bayraklarını beraber taşıdığı bir yardım filosu oluşturulsun ve savaş kastı olmayan bu filo Gazze’ye hava desteğiyle ulaştırılsın. Barış gemilerine de saldırıyorsa İsrail gerisini o düşünsün” diyor biri ve bu düşünce neredeyse sokağın ortak aklına dönüşmüş durumda.........

© Yeni Şafak