İstanbul’un meşhur börek zincirlerinden bir tanesinin giriş kapısının yanında üç ayaklı bir yazı tahtasının üzerinde amatörce çizilen bir karikatürü gördüğümde önce bunun börek tanıtımı için çizilmiş bir resim olduğunu zannettim.

Öyle değilmiş.

Yanına yaklaştığımda yazı tahtasının üstünde kara kalemle çizilen bir karikatür vardı.

Demir parmaklıkların içinde bir adam elinde bir çubuk.

Parmaklığın dışında da bütün bir ekmek ve hemen yanı başında muhtemelen demir parmaklıklı kapının anahtarı.

Resimde adam parmaklığın arasından çubuğu uzatmış ekmeği almaya çalışıyor.

Adamın önceliği özgürlük değil, ekmek.

Anahtarı almaya çalışsa ve alsa hem özgürlüğünü kazanacak hem de ekmeği.

Ama onun kafası öyle çalışmıyor.

Mideye odaklanmış.

Önce açlığını bastırması gerektiğini düşünüyor.

Resmin en üstünde kırmızı kalemle şunlar yazıyor;

A...... S....... Börekçisi;

Adres sorabilir, emanet bırakabilirsiniz.

İşletme değil esnafız....

Kırmızı yazının hemen altında da şöyle bir yazı var;

İnsanları temel ihtiyaçları ile meşgul edersen, kaybettikleri özgürlüğü unuturlar. Jose Saramago (Körlük).

**

Börekçinin farklı biri olduğu belli.

Klasik, tanıdığımız bildiğimiz esnaf değil.

Zaten giriş kapısına astığı başka bir yazı da onun

sosyal kimliğini

ele veriyor.

Kapıdaki yazı da İstanbul gibi istismarcıların yoğun olduğu bir şehirde oldukça cesur bir yazı.

Çok işlek bir caddede bulunan börekçinin giriş kapısının üstündeki yazı aynen şöyle;

Gazi ve........

© Yeni Şafak