Geçtiğimiz günlerin en çarpıcı haberlerinden biri şudur: ”İsrail

Başbakanı Binyamin Netanyahu,

askeri sekreteri R. Gofman’ı Moskova’ya gönderdi. Tel Aviv Mos-kova’dan, Suriye’deki askeri varlığını sürdürmesini istiyor.”

İsrail medyasına yansıyan bu haberin ilginç bir arkaplanı var. Tel Aviv’de Türkiye korkusu gün geçtikçe büyüyor. İsrail’in, Suriye konusunda Türkiye’den

istediği yanıtı alamadığı anlaşılıyor

. Nedir son durum? Anlatalım…

***

İsrail’in Suriye’de temel stratejisi, ülkenin zayıf ve kırılgan bir yapıda kalmasıdır. Esad, Tel Aviv’in bu ihtiyacını karşılıyordu. Halkıyla kavgalıydı. Ülke bölünmenin eşiğine gelmişti.

Suriye’de Esad ve İran varlığı,

İsrail

için en ideal seçenekti.

İsrail’in o dönem Rusya ile de anlaştığını biliyoruz. Malum, Suriye’nin hava sahası Rus ve Amerikan kontrolündeydi. İsrail, Ruslarla 2019’da yaptığı anlaşma kapsamında, Suriye’de, İran hedeflerine dilediği gibi hava saldırısı düzenliyordu. Ruslar saldırılar öncesinde bilgilendiriliyor böylece askeri koordinasyon sağlanmış oluyordu.

***

Ancak şu anda İsrail için Suriye’de bambaşka bir tablo var. Esad, muhalifler tarafından devrildi.

Suriye Cumhurbaşkanı

Şara, rasyonel ve akılcıl bir politika izliyor. Tüm kesimleri kucaklıyor. Ülkenin toprak bütünlüğünü korumaya, uluslararası aktörlere doğru mesajlar vererek Suriye’yi yaptırım sarmalından kurtarmaya çalışıyor. Bu kapsamda yol da kat ediyor. Şam’a Körfez ilgisi yüksek. AB, bankacılık, enerji ve ulaşım gibi sektörlerde yaptırımları askıya aldı.

Şam yönetimi ülkeyi normalleştirmek amacıyla Ruslarla da konuşuyor (Ankara, kolaylaştırıcı rol oynuyor).

Rus lider Putin

12 Şubat’ta Şara’yı aradı. Bu görüşmede Rus tarafı Suriye’deki sosyo ekonomik........

© Yeni Şafak