Trump’ın Ankara Büyükelçiliği’ne atadığı Tom Barrack’ın bir mesajı çoğu kimsenin dikkatini çekmiştir. Barrack, Avrupa ve ABD ile Şark dünyası, yani bizim Osmanlı coğrafyasının yüz yılı hakkında bir değerlendirme yapmış. Onun değerlendirmesinin giriş bölümü şu şekilde: “Batı, bir asır önce haritalar, manda yönetimleri, çizilmiş sınırlar ve yabancı yönetimler dayattı. Sykes-Picot Suriye’yi ve daha geniş bir bölgeyi barış için değil emperyal kazanç için böldü. Bu hata nesillere mal oldu. Bunu bir daha yapmayacağız.”

Barrack’ın değerlendirmesi günübirlik gelişmeler çerçevesinde ele alınırsa işaret edilen hadiselerin tarihî derinliği kaybolur. Zira atıf yapılan olaylar meşhur “Şark Meselesi”nin en azından bizim için hüzün veren parçalarıdır. Bilindiği gibi Şark Meselesi Osmanlı devletinin tasfiyesi anlamına gelmekteydi. Osmanlı coğrafyası üzerinde bir hâkimiyet mücadelesi vardı ve bu mücadele Birinci Dünya Savaşı ile birlikte nihai aşamaya ulaştı. Barrack’ın “Batı müdahalesi” ile kastettiği ve günümüze kadar devam eden hadiseler ise Şark Meselesi’nin devamına işaret eder.

Travma kavramını sosyal ve siyasî hadiseler için kullandığımızda psikolojik boyutlar akla geliyor. Zaten kavramı kullananlar da hadiselerin üzerimizde bıraktığı psikolojik etkilere işaret ediyor. Bunun ne kadar doğru bir tanımlama olduğuna yönelik tartışmayı bir kenara bırakıyorum. Kişisel olarak bu türden büyük olayları psikolojik boyutlara indirgemenin sorunlu olduğuna inanıyorum. Bu sebeple uzun bir zamandır “kabahati........

© Yeni Şafak