Türkiye ekonomisi son yıllarda politik konjonktürle iç içe geçmiş bir görünüm sergilemeyi sürdürüyor. Özellikle son dönemdeki faiz uygulamaları, enflasyonla mücadele aracı olmanın ötesine geçerek, piyasa aktörlerinin güven algısını doğrudan şekillendiren birer siyasi sinyal mekanizmasına dönüşmüş durumda. Bu çerçevede, Merkez Bankasının uyguladığı faiz politikalarının reel ekonomi üzerindeki etkileri çok boyutlu bir görünüm sergiliyor. Enflasyon–faiz dengesi kâğıt üzerinde pozitif reel faiz gösterse de, piyasa faizlerinin yüksek seyri vatandaş ve sanayici için hâlâ aleyhe işleyen bir tablo inşa ediyor. Bunun yanında muhalefetin içerisinde bulunduğu rüşvet çarkının ekonomik kararlar üzerindeki etkisi, para politikasını enflasyonla mücadele aracından çıkarıp siyasal gündemin bir uzantısı hâline getiriyor. Uluslararası kuruluşların yönlendirici müdahaleleri ise politika alanını daraltarak iç dinamiklere uygun karar alma kapasitesini sınırlıyor. Ve geçmişte yapılan ani faiz artırımlarının telafisi olarak gündeme gelen indirimlerin gecikmesi veya yetersiz kalması, piyasada oluşan güven açığını kapatmaya yetmiyor ve beklenti yönetimini daha da zorlaştırıyor. Yerel seçimler öncesinde gerçekleştirilen yersiz 500 baz puanlık faiz artırımının ve ana muhalefetin iç hesaplaşmalarının bir yansıması olarak ortaya çıkan 350 baz puanlık ek artışın telafisi artık piyasa tarafından bekleniyor.

MAKAS KESMİYOR

TCMB verilerine göre Eylül 2025 itibarıyla politika faizi @,5, enflasyon ise 2,95 seviyesinde. Enflasyonda gelinen seviyenin vatandaşın ve işletmelerin hayatına yansıması artık sabırsızlıkla bekleniyor. Yansımanın süreci geciktikçe ya da ertelendikçe belirsizlik bulutları ister istemez artıyor. Rakamlara bakıldığında faiz–enflasyon makası kapanmaya doğru ilerlese de reel sektörde ve vatandaşın hayatında bu makas açılmaya devam ediyor. Bu da ekonomide fiyat istikrarı sağlansa bile finansal istikrarın aynı ölçüde........

© Yeni Şafak