Önce Netanyahu; “Türkiye ile kötüleşen komşuluk ilişkilerimiz var. Suriye’nin, Türkiye dahil olmak üzere hiç kimse tarafından İsrail’e saldırı için bir üs olarak kullanılmasını istemiyoruz. Türkiye ile Suriye’de çatışma istemiyoruz. Türkiye, ABD ile harika ilişkileri olan bir ülke. Başkan Trump’ın Türkiye lideri ile iyi bir ilişkisi var.

Bu çatışmayı nasıl önleyebileceğimizi görüştük”

…

Sonra Trump; “Suriye konusunda Türkiye ile yaşadığınız her sorunu çözebileceğimi düşünüyorum. Siz makûl olduğunuz sürece. Bu konuda siz de biz de makul olmalıyız. Erdoğan’ı seviyorum, o da beni seviyor ve hiçbir sorunumuz olmadı. Zeki ve güçlü bir adam. Suriye’de başka kimsenin beceremediği bir şeyi yaptı. Hakkını vermek lazım”…

***

İtiraf edelim; bu satırları duyar-duymaz herkesin sırtından bir ürperti geçmiş olmalı…

Türk kamyonunun en sevmediği liderlerden birincisi Netanyahu. “Müttefikimiz” ABD’ye de güvenini neredeyse tamamen kaybetmiş ülkenin insanları olarak, hem de Oval Ofis’te hem de uluslararası basının önünde Türkiye ve liderinin övülmesine “alışık” değiliz.

Ama buna bakarak Netanyahu’nun Amerika’ya, Türkiye’yi şikayet etmek ve ‘durdurulmasını istemek’, üzerine “aramızı düzeltin” talebiyle gittiğini bilelim…

Türkiye-İsrail ilişkileri üzerine çok yazmış ve özellikle 90’lı yılların mirasını unutmamış bir gazeteciyim. İsrail’in o dönemde iç siyasetimize “bulaşma” biçiminin sicilini dökmeye gerek yok. Zaten, Filistin/Gazze soykırımı buz gibi ortada duruyor ve yeterli. Evvelsi gün Beyaz Saray’da Başkan Trump’ın “makul ol” nasihatine sessizce boyun eğen Netanyahu gerçekte bir “

savaş suçlusu

”dur. Bu yaftanın boynuna asılmasına vesile ülkelerden biri de Türkiye’dir…

Yani hem İsrail politikalarıyla geçmişten gelen kapatılmamış hesaplarımız var hem de özel olarak Netanyahu’yla. Terör örgütü PKK/YPG de aynı suç dosyasına dahildir…

Nitekim,........

© Yeni Şafak