ABD ve Rusya’nın kavuşma hızı, dış politikaya neredeyse romantizm kategorisi ekleyecek…

Başkanların buluşması dahi gerçekleşmeden iki başkentten karşılıklı yapılan jest ve açıklamalar, ‘eski aşıklarını’ hayli kıskandırıyor. Çünkü bu diplomatik ataklar, Ukrayna, Avrupa, İngiltere ve hatta yerleşik düzenin uluslararası kurum/kuruluşları ile onlarla iş birliği yapagelmiş Amerikan derin mimarisini de yerden yere vuruyor. Hasılı, gözyaşlarına hâkim olmak imkânsız…

İçeriden başlarsak; son dalgası ABD Genelkurmay Başkanı Orgeneral Charles Brown Jr’a vurdu ve görevden alındı. Tepe örnek olduğu için Pentagon’dan başladık ama Elon Musk’ın elindeki “elektrikli testereyle” sembolleşen kıyım, FBI, CIA, Adalet Bakanlığı, Dışişleri Bakanlığı vb pek çok kritik kurumu, on binlerce insanı kapsıyor. Hatta The New York Times’a bakarsanız, CIA’deki işten çıkarmalar son 50 yılın en büyük tasfiyesi olacak. (‘C.I.A. Plans Largest Mass Firing in Nearly 50 Years’ 02/20.)

Emsaller çoğaltılabilir, sebepler anlaşılmalı; yeni politikalara eskiden beri zıt safralardan kurtulmak, tasarruf kararları (!), politik intikam, ancak önemlisi,

Trump yönetimi ve destekçilerinin bu kadroların yönetimlerini baltalamaya çalışmış/çalışacak ‘derin devlet’ parçası olduğuna inanmaları.

Yalan da değil. O kadar ki, altın rezervlerinin yattığı meşhur Fort Knox Üssü’nün dahi yağmalandığından şüpheleniyorlar…

Ancak bu kısım bizi bir noktaya kadar ilgilendiriyor. Amerikan dış politikasına yansımaları çok daha farklı; Zelenski’nin paçavraya çevrilmesini saymıyoruz artık. Avrupa ülkeleri ve İngiltere’yi ‘eziklemesini’ de. Rusya’yla ise nekahet dönemine bile ihtiyaç duyulmadan neredeyse ‘ittifak görüntüsü’ verilmesi bambaşka bir iş; Putin, şimdi zafer ilan etmeye hazırlanıyor…

G7

Zirvesi’nde, Rusya’yı “saldırgan” olarak tanımlayan bildiriye karşı çıktı ABD. “Rus saldırganlığı” olarak değil, “Ukrayna çatışması” olarak anılmasını istedi. Böylece “en gelişmişlere” de çizgiyi gösterdi.........

© Yeni Şafak