Kar kalkmıyor kalacak.

Bu duygu burada sabahlayacak.

Kim ki o, hayra hizmet ediyor, mazluma kol kanat geriyor, yetim malı yemiyor, anlayın işte

ahlâk, sahibidir, hanemizde konaklayacak. Biz onun esmer yüzüne bakarız; acaba nasıl

ağlayacak? Hani kar kalkmıyor ya, beyazı içimize sarkıyor ya; o duygudaşlık, o arkadaşlık, o

yoldaş; hadi söyleyelim: Güzellikten bir hevenk olarak içimize sarkacak.

Hadi de derdini. İçini dök, yükün hafiflesin. Her birimiz bir bölük derdi çekebiliriz. Sayende

dert sahibi oluruz. Dedik ya bu duygu burada sabahlayacak.

Derdi olmayan dert........

© Yeni Şafak