Babası soruyor, Filistinli küçük çocuk hiç şaşırmadan cevap veriyordu. Hangi ülkeyi sorsa biliyordu. Nüfusunu, yüzölçümünü, başkentini hemen söylüyordu.

“Moğolistan, Şili, Portekiz, Kenya, Norveç, Yemen, Brezilya, Kazakistan, Bulgaristan, Moritanya, Türkiye, Burkina Faso…”

Dünyanın her ülkesi aklındaydı. Nereyi sorarsa sorsun boşluk bırakmıyor, “Eee, ııı” demiyordu.

Biz seyredenler de “Vay be” diyorduk.

Birçok ülkeyi saydıktan sonra, babası “İsrail” diye sordu.

Çocuk hiç bekletmeden şu cevabı verdi: “Dünyada öyle bir ülke yok.”

Filistinli çocuğun verdiği o cevap, herkeste bir tokat gibi etki yapıyordu.

Aradan yıllar geçti. O küçük çocuk şimdi büyümüştür. Büyük ihtimal kendi çocukları olmuştur. Onlara da dünyanın ülkelerini öğretmiştir. Eğer Siyonist bombalar altında can teslim etmediyse… Bugüne kadar sağ kalabildiyse…

Yakın zamana kadar öyle bir ülke yoktu hakikaten. İte kaka, rica minnet, yalvara yakara, bir avuç toprağa kondular. İkinci Dünya Savaşı sonrası. Çok zulüm görmüş Yahudiler, evsiz kalmış da başını sokacak küçücük bir ev arayanlar gibiydi.

Avrupa........

© Yeni Şafak