Yaşadığı çağın ve mekânın, insanın algı biçimleri ve yaşam tarzı üzerindeki etkisi yadsınamaz bir gerçeklik. Bu etki, dinî ritüelleri ve uygulamaları algılama, anlamlandırma ve yaşama konusunda da kendisini çok bariz bir şekilde hissettiriyor. Kurban ibadetini düşünelim mesela. Çok eskilere gitmeye gerek yok. Çocukluk çağımı yaşadığım seksenli yıllara gidelim. Doğduğum ve büyüdüğüm semt olan Fatih Camii civarında, seksenli (hatta doksanlı) yıllardaki Kurban Bayramı günlerini size kısaca resmedeyim. O zamanlar, başta mezbahanelerin bol olduğu Sütlüce’de olmak üzere çeşitli semtlerde kurban pazarları kurulurdu. Bu kurban pazarları, meskûn mahallere oldukça yakın hatta bazıları onlarla iç içe olurdu. Sokakları, gittikçe yoğunlaşan bir şekilde hayvan ve tezek kokusu sarardı. Büyük Kur’an kurslarında ve bazı otoparklarda kurban kesim alanları bulunurdu. Bayramdan bir hafta öncesinden hazırlıklar yapılır, kurbanlık hayvanlar yavaş yavaş bu alanlara getirilip bağlanırdı. Kurban kesme imkânı olan her aile, kurbanının kesilme anına mutlaka şahitlik ederdi. Hatta mümkünse çoluk-çocuk, kadın-erkek, yaşlı-genç herkes gelirdi kesim alanına. Kurbanlar kesilmeden önce, sahipleri tarafından son kez okşanır; kurbanların sırat köprüsünden kendilerini geçirmeleri için dualar edilirdi içten. Kesim esnasında topluca getirilen tekbirler sayesinde, manevi bir şölen yaşanırdı adeta. Ufak tefek tatsızlıklar da olurdu. Bazen sıra kavgaları yaşanır, bazen de et paylaşımı yapılırken tartışmalar çıkardı. Kurban etleri çuvallara konulup evlere getirildiğinde, mahallenin fukarası etrafını sarar ve et isterdi. Kesilen kurbanların işkembe ve sakatatları çöplere bırakılır ve yoğun koku sebebiyle üç-beş gün boyunca o çöplerin yakınından geçilemezdi. Pek kimse de yadırgamazdı bu durumu. Belki de o kokulardan mistik bir haz alanlar bile oluyordu.

Otuz-kırk yıl öncesinden aktardığım bu yaşanmışlıklar, olumlu ve olumsuz yanlarıyla artık mazi oldu. Resmettiğim tablo, yıllar içinde değişmeye başladı. Sokak aralarında kurbanlık hayvan pazarları ve kesim yerleri görülmüyor artık. Bayram yaklaşmasına rağmen ne hayvan ne tezek kokusu geliyor yaşadığınız yerlere. İnsanların çoğu, online vekalet ve talimatlarla bağış göndermek suretiyle kurbanını uzaklarda kestiriyor. Kurbanın kesilişini canlı izlemenin yerini, dünyanın bir ucundaki Afrika ülkesinde adına kesilen kurbanların videolarını izlemek aldı. Kurban Bayramı’nın ilk günkü telaşında, kurban kesmenin yerini ise ziyaretler ve gezmeler aldı. Ezcümle, kurban bayramlarını ve kurban ibadetini yaşama biçimimiz........

© Yeni Şafak