Burkina Faso Devlet Başkanı İbrahim Traoré’nin şu sözü beni derinden etkilemişti:

“Bizim neslimiz, bu kadar zengin kaynaklar üzerinde otururken neden fakir olduğumuzu anlamlandıramıyor.”

Afrika’da sık sık askeri darbeler olur ve bu süreçler çoğu zaman acımasız bir şekilde sömürgeci güçler tarafından yönlendirilirdi. Ancak bu defa farklı bir şey oldu: Fransızlar Burkina Faso’dan tamamen kovuldu.

İbrahim Traoré’nin dünya medyasına verdiği röportajlar, birçok Afrikalı genç tarafından ilgiyle takip ediliyor ve paylaşılıyor. Burkina Faso Devlet Başkanı, Afrika genelinde yüksek bir saygınlık kazanmış durumda.

Batılı demokratik devletler bir ülkeye girer, o ülkenin kaynaklarını yüzyıllarca sömürür; kendi çıkarlarına hizmet edecek iş birlikçiler bulurlar. Ne zaman kendi çıkarlarına ters düşecek bir lider ortaya çıksa, onu “diktatörlükle” veya “cuntacılıkla” suçlarlar.

İyi eğitimli bir Burkina Fasolu gence sordum:

“Fransa sizin başkanınızdan memnun değilmiş. Sizden ne istiyor?”

Genç gülümseyerek şu cevabı verdi:

“Bize demokrasi getireceklermiş. Biz onların demokrasilerini çok iyi biliyoruz. 100 yıldır buradalar, hâlâ ne halde olduğumuzu görüyorsunuz.”

Kamerun’da karşılaştığımız bir Afrika tarihçisinin söylediği şu söz de hafızama kazındı:

“Eğer Afrika’nın zenginlikleri olmasaydı, bugünkü Avrupa refahı da olmazdı.”

Bu söz üzerine uzun uzun Afrika sömürgeciliğinin Batı için ne anlam ifade ettiğini düşündüm.

Yıllar önce Sudan’da bir dostumuz bize kısa bir brifing vermişti. Sonraki yıllarda Sudan’daki gelişmeler, anlatılanlar doğrultusunda gerçekleşti. O gün şu kanaate vardım:

Bir ülkenin siyasetini anlamak istiyorsanız, o ülkenin toprağına ayak basmanız gerekir.

Bu nedenle bugüne kadar farklı sebeplerle dünyanın birçok ülkesine seyahat ettim: İş için, turistik amaçlarla ve yardım faaliyetleriyle.........

© Yeni Şafak