Dünyada her gün bin bir türlü hadise yaşanıyor; bunların çoğu içimizi yakan, gönlümüzü daraltan, dimağımızı yoran türden hadiseler… Yüksek sesle seslendirmesek de hepimizin içinde böyle şeylerin evvelki zamanlara göre nicelik olarak çok arttığı, nitelik olarak da çok fazla çığırından çıktığı kanaati var. Kahir ekseriyetimiz artık hadiselerin bize ne anlattığına dair bir hikmete, bir bilgeliğe, bir muhakemeye sahip olmadığımızdan olan biteni nasıl değerlendireceğimizi, günlerin akışı içinde neyi nereye koyacağımızı bilemiyoruz. Hayatı başımıza gelen şeylerin durmak bilmez akışı gibi görüyoruz; her şeyin çok hızlandığını, hiçbir şeyi anlamak ve anlamlandırmaya gayret etmek için yeterli vaktimizin olmadığını düşünüyor, buna kendimizi inandırıyoruz. Oysa vakti kendimiz için daraltan da biziz!

Yaşanan her şey bir kader içinde oluyor ve olan her şeyde de murad-ı ilahî gizli… O muradı bilmeye, bulmaya gayret etmek, bunun tefekkürüne dalmak gayretinden yoksunuz artık ne yazık ki! Bu sebeple bizi yoran, kederlendiren, çaresiz bırakan, içimizi daraltan hadiseler vuku bulduğunda sersemliyor, sanki geleceğin ipleri elimizdeymiş gibi yarınların getirebileceği şeyler hakkında endişeye kapılıyoruz. Oysa elimizden gelecek bir şey var: Hayatı okumak, hadiselerin anlattığı şeyleri........

© Yeni Şafak