Güzel olmayı, güzel görmeyi, güzel bilmeyi, güzel eylemeyi pek beceremiyoruz artık. Bakmayın ‘güzel adam’, ‘güzel insan’ laflarının gırla gitmesine… Bu kadar çok ‘güzel insan’dan sadır olması gereken güzellik ne yazık ki yok hayatlarımızda. Demek o kadar da güzel değiliz, olamıyoruz. Neden böyle? Çok zor bir denklem değil bu, cevabı basit! Güzele, güzelliğe dönük bir seçiciliğimiz, bu konuda bir hassasiyetimiz yok. Güzeli aramak, güzele erişmek, bizatihi güzel olmak, güzeli içselleştirmek, yöneldiğimiz her yere güzelliği yansıtmak gibi bir ısrarımız yok. İnandığımız Allah (cc), O’nun alemlere rahmet olarak gönderdiği Resulü (sav) güzellikten asla şaşmadığı halde, bizim inanışımız bizi güzellikte sabit kadem kılmıyor. Neden? Güzeli görmek için güzel bakmak gerekiyor. Güzel bakmak için güzel olmak! Her şey birbirinin içinde yani!

William Chittick, ‘Varolmanın Boyutları’ isimli kitabında mayanın neden tutmadığına ve bu gidişatla neden tutmayacağına ilişkin çok kritik bir noktanın altını çiziyor: “Modern dünyadaki İslamî faaliyet, en azından toplumsal ve siyasi düzeyde, güzellik konusunda çok az şey bilmektedir. Güzellik........

© Yeni Şafak