Bundan tam otuz yıl önce bugün yine bu gazetenin sayfalarından birinde ‘Otuz yılıncı gün’ başlıklı bir yazı yazmıştım. Aradan uzun yıllar geçti ve bugün altmış yılıncı gün… Sizler bu yazıyı okurken ben altmış yaşımdan gün almış olacağım. Bu altmış yılın yarıdan fazlasını burada sizlerle söyleşerek geçirdim. Yazdıklarımı en baştan beri okuyanlar oldu, bir süre takılıp bırakanlar oldu, arada bir göz atanlar oldu. Bu yol arkadaşlığı için bir tek kere dahi olsa yolu bu sütuna düşenlere müteşekkirim, sizlerle söyleşebilmek, dertleşebilmek, bir şeyleri paylaşabilmek hayatımın en büyük ayrıcalığıydı, Allah eksikliğinizi hissettirmesin.

Yaş kemale erdi ama ayağımız suya erdi mi, orası tartışılır. Yolun kısaldığı, vaktin azaldığı bir gerçek… Allah ahir ömrümüzde olabildiğimizden daha iyisini olabilmeyi nasip etsin. Ahir ömür dedik de, kaç yıldır, kaç aydır, kaç gündür, kaç nefestir, onu bilen yok. Bugünden yarına çıkamayan, şimdiden sonraya geçemeyenler var. Birçok dostum, kardeşim, arkadaşım, büyüğüm yolun bir yerinde vadelerini doldurup eksildiler hayatımızdan. Bizim ulaştığımız yaşlara ulaşamadan gencecik göçenler oldu. Hepsinin hatırası içimizde saklıdır ama bu kâfi değil elbet, göçünü tutup giden her kervandan almamız gereken dersler vardı, inşallah almışızdır.

Bizler tarihin akış hızını sürekli arttırdığı bir zamana denk........

© Yeni Şafak