Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Politikaları Kurulu, Sağlık Bakanlığı ile birlikte, 19-20 Kasım’da ‘sağlık kültürü’ konusunda bir sempozyumun hazırlığı içinde… Bence obezite de (aşırı şişmanlık) bir kültür sorunu…

Türkiye’de her 100 bin ölümden 84’ünün obeziteyle ilişkili olduğu bildirilmiş. Bu oran, küresel ortalamanın iki katıymış.

Sağlık Bakanlığı raporlarına ve TÜİK verilerine göre obezite; ülkemizdeki en önemli ölüm nedenleri arasında yer alan kalp ve damar hastalıkları, tip 2 diyabet, bazı kanser türleri, kronik solunum yolu hastalıkları ve kas-iskelet sistemi hastalıkları gibi birçok ciddi probleme zemin hazırlamaktaymış…

Ben de ciddi bir obezdim…

120 kg civarında geliyordum. Vücut Kitle Endeksim 40’ı geçiyordu… Hekimlerin “ameliyat olunması gereken sınır” dedikleri noktadaydım yani… Diyetler, spor yapmaya çalışmalar, eve alınan yürüme bantları vs… Hiçbiri beş para etmiyordu…

Kendimi, ‘gürbüz’ falan gibi kavramlarla ya da Osman Müftüoğlu hocanın züğürt tesellisi bâbından aklıma soktuğu “fat and fit” (yağlı ama zinde) gibi tanımlarla avutmaya çalışıyordum ki, Der Spiegel dergisinde bir makale çıkıverdi karşıma…

2023’te denenmeye başlanmış ve yeni çıkmış üç iğneden söz ediliyordu… Ozempic, Wegovy ve Mounjaro… Mucize gibilermiş… Bu ilaçların içindeki etkin maddeler (Semagulid, Tirtepatid) bağırsak hormonları GLP1 ve GIP’yi bir tür ‘taklit’ ederek beyne gönderilen sinyalleri düzenleyip acıkma duygusunu engelliyorlarmış…

Hemen benim Diyabet 2 durumunu kontrol altında tutmaya çalıştığımız Temel Yılmaz Hocaya koştum… Allah’tan biliyordu bu iğneleri. Bana diyabete de iyi gelen Ozempic’i önererek, haftada 0.25 mg ile başlamamı tavsiye etti… İlaçlar yeniydi ve yan etkileri vs. henüz tam olarak bilinmiyordu…

Biz başladık… Ve bir yılda 90 kiloya indim, Vücut Kitle Endeksim de 29’a düştü…

Der Stern dergisi 11 Eylül tarihli 38’inci sayısının kapağını ve 10 sayfasını........

© Yeni Şafak