Türkiye'de son günlerde siyaset öyle bir hale geldi ki, kimin kime rakip olduğu, kimin neye karşı mücadele verdiği birbirine karışmış durumda. Ekrem İmamoğlu'na dönük tutuklama süreci, sadece bir siyasi figürü değil, bir sistemin tüm çarpıklıklarını gözler önüne serdi. Ama asıl mesele, gözden kaçıyor: Hükümetin en büyük rakibi ne İmamoğlu ne de Mansur Yavaş. Bu milletin gerçeği başka bir yerde; mutfağında, cebinde, pazarda, sokakta...

Bir yanda CHP'nin ifadesi ile "İstanbul ittifakı" DEM'in ifadesi ile "Kent uzlaşısı" diye adlandırılan ve halkın da tam olarak anlayamadığı siyasi ittifak. Diğer yandan hükümetin PKK ile yürüttüğü bir siyaset anlayışı… Süreç her ne kadar "Huzur hakkı" veya "Terörsüz Türkiye" adı altında yürütülse de muhatap olarak PKK'yı ve Öcalan'ı kabul edilmektedir. Sürece DEM'in resmen dahil edilmesi, devlet–örgüt arasında aracı rol oynaması, bu kabulü güçlendirmektedir. "Ben yaparım, bana meşrudur ama sen yaparsan gayrimeşrudur" anlayışı, hukuk devleti değil; keyfi yönetim anlayışının bir yansımasıdır. Kavramsal düzlemde farklar olsa da halktan gizli olarak yürütülen sürecin demokratik olmadığını da hatırlatalım.

........

© Yeni Mesaj