Sahada, Allah rızasına endeksli nefsi, milli ve manevi mücadelemiz devam ederken duaya sarılacağız.

Farkında değiliz, idrak etme gayretine bile girmiyoruz ama bizim en büyük gücümüz duadır.

Hele hele her köşenin tutulduğu, paranın putlaştığı ve insanların para, mal, makam için her şeyini ortaya koyduğu, her türlü zulmü caiz gördüğü bu ortamda bizim en büyük gücümüz duadır.

Peygamber Efendimiz (s.a.a.v), 'dua, müminin silahıdır' buyuruyor. Bizim anladığımız silah, insanın maddi tehdit, saldırı ve olası tehlikelerden korunmak için kullandığı bir alettir.

Dua ise hem maddi, hem de manevi tehdit, tehlike yanında bilerek veya bilmeyerek aldanma, yanlış yapma karşısında müminin adeta koruma kalkanıdır, kendini yenilemesidir, korumasıdır, ümitsizlik kapısını kapatmasıdır.

Dua kulluktur, kul olma bilincidir. Varlıkta ve yoklukta, darlıkta ve bollukta, hüzünde ve neşede kulun nefsine ve şeytana bayrak açarak Rabbinin önünde eğilmesidir. Rabbine hamdını, şükrünü, sabrını sunmasıdır. Özetle insanın, Allah'a sığınmasıdır. Bu sığınmadan ötürü kıymetlenmesidir.

Yüce Allah (c.c) ne buyuruyor? "De ki: Duanız olmasa Rabbim, size ne diye değer versin? (Furkan, 77)

'Dua edin kabul edeyim'

'Allah'a dua etmem, çünkü o şey benim kısmetimse istesem de, istemesem de gelecektir. Şayet kısmetim değilse, zaten duayla bana verilmez' deme.

Haram kılınmış ve ifsat edici bir şey olmadığı sürece, dünya ve ahiret hayırlarından muhtaç olduğun ne varsa ve istediğin her ne ise onu, Yüce Allah'tan iste.

........

© Yeni Mesaj