Yürü bre yalan dünya,
Sana konan göçer bir gün.
İnsan bir ekin misali,
Seni eken biçer bir gün.

Yer üstünde yeşil yaprak,
Yer altında kefen yırtmak.
Yattığımız kara toprak,
O da bizi atar bir gün.
(Son günlerde güftesi Karacaoğlan’a ait bu şarkıyı sıkça dinliyorum. Dünyayı ve onun geçiciliğini hem söz ve hem his olarak pek güzel anlatıyor. Youtube de var)
İnsanoğlunun ezelde başlayan yolculuğunun varacağı yer, ebediyettir. Ebed; ne milyarlarla, ne trilyonlarla, ne de katrilyonlarla ölçülebilecek bir zaman dilimidir. O, sonsuz bir vakittir. Ve biz, bu sonsuz âlemdeki yerimizi/makamımız bu kısa dünya hayatında kazanacağız. İnancımız, amellerimiz, ahlâkımız ve insanlarla olan ilişkilerimiz, o ebedî yurttaki makamımızı belirleyecek.Bu sebeple, bu dünyadaki zamanımız az ama çok kıymetlidir.
Yaratılmışız ve Yol Gösterilmiş
Bizi ve bütün kâinatı yoktan var eden Yüce Rabbimiz, yalnızca bu görünen âlemi değil, mahiyetini tam olarak kavrayamadığımız, ama varlığını bildiğimiz sonsuz bir başka âlemi de yaratmıştır. Biz insanlara ise akıl nimeti vermiş, bizleri diğer varlıklardan farklı ve üstün kılmıştır. İnsanlara kurtuluş yolunu, gönderdiği peygamberler ve indirdiği kitaplarla göstermiştir. Çünkü Rabbimiz istiyor ki insan doğru yolu bulsun, kendisini tanısın, böylece Yaradan’ını da tanısın. Zira denilmiştir ki:
“Kendini bilen, Rabbini........

© Yeni Meram