Eğitim, yalnızca bireylerin yaşamlarını değil aynı zamanda bir ülkenin geleceğini de şekillendiren en güçlü alandır.

Pek dikkate alınmasa da Kuzey Kıbrıs genç ve dinamik nüfusuyla önemli bir potansiyele sahiptir. Ancak fırsat eşitsizliklerinin giderek derinleşmesi, eğitim politikalarının odağına bilimsellik ve pedagoji yerine siyasi kaygıların yerleştirilmiş olması bu potansiyelden yararlanmak yerine göç etmelerine çanak tutmuştur.

Eğitimde “nitelik” yerine “nicelik” kavramına vurgu yapılması bugün yaşadığımız sorunların temelini oluşturmaktadır. Eğitimde bugün yapılanların hiçbiri sisteminin niteliğini yükseltmek veya fırsat eşitliğini sağlamak için yeterli olmamaktadır.

Eğitimi yönetenler tüm enerjilerini, zamanlarını ve ekonomik kaynakları hiçbir işe yaramayan alanlarda kullanmış, eğitimi yapay sorunlara mahkum etmiştir.

Çoğu zaman başarısızlığın temel nedeni vizyonsuzluktur. Tıpkı son yıllarda eğitimde hep dipleri gördüğümüz derin başarısızlıklar gibi… O halde yapmamız gereken en öncelikli şey; toplumun tüm kesimlerini kapsayan ortaklaşmış vizyon içeren bir eğitim politikası oluşturmaktır.

Bu eğitim politikası;

• İlkesel olmalıdır: “Bilimsellik”, “laiklik”, “demokratiklik”, “kapsayıcılık”, “adillik”, “eğitimde güvenlik ve sağlık”, “etkin yabancı dil eğitimi”, “etkin bilişim teknolojileri eğitimi”, “çevre duyarlılığı” gibi ilkeleri içermelidir.
• Pedagoji temel dayanağı olmalıdır: Bir ülkenin en önemli değerinin çocuk ve genç nüfusunun olduğu asla unutulmamalıdır. Bu nedenle tüm uygulamaların merkezinde öğrenci........
  

  © Yeni Düzen