Kıstırılmış hissetmek kadar kötü bir şey yok hayatta. Özgürlüğün, özgür iraden gasp edildiği, istediklerini yapamadığın, bedenini ve ruhunu istediğin yere taşıyamadığın, bloke edilmiş bir enerji ile baş başa kaldığın zaman derin bir mutsuzluktur seni bekleyen. Kendini biraz daha iyi hissedebilmek için yapabileceklerin vardır elbette ama zincirlerini biraz gevşetmek, hayallerinin sıcaklığına sığınmak, yaratıcı bir alanda bir şeyler üretmektir belki bütün yapabileceğin. Başka hayatlar vardır imrenerek baktığın. Dıştan göründüğü gibi değildir belki hiçbir şey ama için acır kendin için istediğin hayata başkalarının nasıl da kılını kıpırdatmadan ulaştığını görünce. Birileri bencilce, merhametsizce el koymaktadır senin özgürlüğüne. Diz boyu adaletsizlik karşısında yapabileceğin neyse onu yaparsın.

Bazen çok hassas dengeler vardır hayatta. Sana iyi gelecek olan yakınlarındaki birini üzecek ya da zora sokacaktır. Bir başkasını mutsuz etmemek için kendi kıstırılmışlık ve mutsuzluğunu sürdüren pek çok insan var. Yufka yürekliliğinden hayatını, evini işgal eden birini sokağa atamazsın. Mağdurken zalime dönüşmek istemezsin. Kıstırılmışlık budur işte. Kimi insanlar için kestirip atmak, şiddet kullanıp sonlandırmaktır çözüm. Birisini üzmemeye çalışırken daha da üzüleceği bir geleceğe doğru sürüklemektesindir belki de diğer yandan. Öyle bir noktaya gelirsin ki uğradığın mağduriyetin oluşturduğu çıkmazda canavarlaşmaya başlarsın ve yaptığın onca iyilik değersizleşir bir anda. En duygusal........

© Yeni Düzen