“Akşam erken iner mahpushaneye” sözleri gibi Ahmet Arif’in…
Ülkeye erken çöküyor akşam…
Kimine “şenlik” hayat, kimine “mapushane”…

Önceki akşamüstü…
Eve gidiyorum, kaç gündür aklımda bir gömlek satın almak var...
Sekize on var saat…

Sokaklar karanlık, sessiz, ıssız…
Bir vitrinin ışıkları yanıyor.
Hemen durdum, mağazaya girdim.
"Açık mısınız?”

İki kadın tezgahtar, iki erkek…
Dördünün de gözlerinde, "iş bitsin, kapatalım, eve gidelim" ifadesi...

"Açığız, buyurunuz..."
Çok da güler yüzle yardımcı oldular.

“Siz saat kaça kadar açıksınız?” diye soruyorum, ödeme yaparken...
“Sabah 9, akşam 8” derken, biraz düşüyor yüzleri…

“Hepiniz mi çalışıyorsunuz, hep siz mi?”
“Evet… Hepimiz… Hep biz..."

On bir saat!
Her gün!
“Yarım saat öğle arası var, on buçuk saat” diye düzeltiyor........

© Yeni Düzen