Bizim çocukluğumuzda…
Yurt dışından gelenle, bu topraklarda doğan aynı okula gider, aynı sıralarda otururdu.
Birlikte oynardık sokaklarda…

O nesil, Kıbrıs’ı soluyarak birlikte büyüdü.
Adanın dokusunu, hoşgörüsünü, değerlerini, sabrını, mizahını öğrendi.
Çoluk çocuğa ve bu toprağın kokusuna karıştı zamanla.
“Buralı” oldu…

Şimdi öyle değil.
Aynı okullarda buluşmuyor çocuklar…
Oynamıyor aynı sokaklarda…
Toplum ayrıştı.
Neşeleri bile birbirine yabancı artık.
Kavgaları, hasretleri, hasletleri başka…

***
1974’ün ardından da önemli bir nüfus taşındı bu ülkeye…
Ama o dönem ortaklaştı insanlar.
Kökleşti, karıştı, benimsendi.
Siyasi oyunların, planlı yığılmaların gölgesine rağmen...
Yeni bir hayat kuruldu.

Şimdilerdeyse sorular ağırlaştı:
“Buralı kimdir?”

Cevabı sokaklara bakarak bulamazsınız.
Bir........

© Yeni Düzen