Teşrifiyle cümle âlem nura gark oldu. Cihanın rengi değişti.O nur ile güneş bir başka parıldadı, çiçekler elvan-ı nukuşuyla daha bir coşkuyla açıp o güzeller güzelini karşıladılar. Rüzgârlar O'nun ismini terennüm ettiler.

Velâdetiyle yeryüzüne nevbahar geldi. Melekler dahi nuruna pervane oldular. Hz Muhammed (sav) âlemlere rahmet olarak gönderildi. Beşerin en karanlık döneminde vahşet ve isyanda esfel-i safiline tedenni etmiş cahiliye zulûmatı içinde doğan bir güneş oldu.

Taşa, toprağa, ağaca, yere, göğe, hayvana en önemlisi de insana hak ettiği kıymeti kazandırdı. Bir nevi ölmüş mevcudat ve ölmüş kalpler onun nefesiyle dirildi. Kısa zamanda öyle bir topluluktan karanlık gecelerde insana yol gösteren yıldızlar gibi ehemmiyetli şahsiyetler yetiştirdi, karıncayı incitmeyecek hassasiyette insanlar haline geldiler.

Ömer'i Hazreti Ömer(ta), Vahşi'yi Hazreti Vahşi(ra) yapan, O'nun nazarından başkası değildi. Peygamberliğinden evvel dahi El Emin olarak bilinip itimad edilen,Kur'an'da "Şüphesiz sen pek büyük bir ahlâk üzeresin" âyeti ile övülen, Aişe Validemiz'in(ra) tarafından "Yaşayan........

© Yeni Birlik