Avrupa’daki Nur Talebelerinin geleneksel bahar bayramları… Kim bilir, belki de elli sene önce başlamış. Kendimizin şahit olduğu kırk dördüncü bayram… Önceleri Köln’de kutlanıyordu. Sonra Ahlen/ Westfalen şehrinde daha geniş ve güzel imkânlar çıkınca, oraya taşındı. 1987’den bu yana ise mekânı değişmedi.

Küçük kıtanın ücra bucaklarına kadar ulaşan İslâmiyet’le birlikte, Risale-i Nur’lar da gitmiş. Ve sonra Nur Risalelerinin etrafında pervaneler gibi öbek öbek toplanan Nur Talebeleri halkalar oluşturmuşlar. Bazıları bu güzelliğin 1954’te, Berlin’de; Bediüzzaman’ın müstesna talebesi Abdülmuhsin El-Konevî ile başladığını söylüyorlar. Dedim ya, yaşımız bu güzel hikâyenin o mutlu zamanlarını görmeye müsaade etmemiş. Merhum Ali Uçar Ağabey’den dinlemiştim, bu hikâyelerin bazılarını… Bilhassa Almanya’nın kuzeyinden güneyine, batısından Viyana’ya kadar dur durak bilmeden nasıl koşuştuklarının hikâyelerini… Ondan sonra tam dört nesil geçmiş. Veya sancağı yüklenmeye başlayanlar dördüncü nesil. Onlar, henüz gençler ve üniversitelerde okuyorlar. Babalarının veya ağabeylerinin omuzlarındaki ağır yükün altına girmeye başlamış en son nesilden bahsediyoruz.

Buraya gelen ilk nesil, niyeti hemen dönmek olunca bu dili öğrenmemiş. Ancak iş yerinde veya alışverişte meramını anlatacak kadarıyla yetinmiş. Bu hikâyede bahsettiğimiz neslin iki anadili var: Türkçe........

© Yeni Asya