Çalan telefonlardan bazen insan hisseder acı haberi. Salih Ceylan Ağabeyin çalan telefonuyla da böyle bir hisse kapıldım. Telefonu açtığımda Salih Ağabey Süleyman Karabulut Ağabeyin vefat haberini verdi.

Uzun müddettir dışarıya çıkmıyor, derslere gelemiyordu. Bir gün Süleyman Ağabey aradı, "Rahatsızım, derslere gelemeyeceğim, herkese selâm söyle" demişti. Hastanede yattığında kendinde değildi. En son hastane odasında ziyaretimde de yine kendisinde değildi. Havva Abla başında, “Kendinde değil” dedi. Her nasılsa bir ara gözlerini açtı, bakınca "Süleyman Ağabey beni tanıdın mı?" dedim. Tanıdıysan gözlerini kapat, kapattı sonra hafifçe açtı, tekrar sessizliğe gömüldü. Dile kolay seksen yıllık dünya hayatının 65 yıllık kısmı iman, Kur'ân ve Risale-i Nur hizmetinde ve dairesinde sadakat ve istikametle geçen bir ömür.

Süleyman Karabulut, Kütahya’nın en eski Nur Talebelerinden biriydi. Zübeyir Ağabey, Sungur Ağabeylerle birlikteliği olmuş, Said Özdemir Ağabeyin Ankara’da evinde kalmış ve onunla birlikte altı ay boyunca teksir makinesiyle Risale-i Nurları çoğaltma ve dağıtma hizmetinde bulunmuştu.

Risale-i Nur hizmetinde ve Yeni Asya Neşriyat hizmetleriyle istikametli 65 yıllık bir hizmet serencamı olmuştu. Fırtınalı zamanlarda istikametten hiç ayrılmamıştı. Kendi hususî hayatı, Risale-i Nur ve Yeni Asya Neşriyat hizmetleri onun hayatıydı.

Kütahya Yeni Asya Risale-i Nur cemaatine gitmeye başladığım 1986 yıllarında tanımıştım Süleyman Ağabeyi. Bu tanışıklıktan sonra geçen 40 yılda Süleyman Ağabey ile hizmetlerde, derslerde, gezilerde beraber olduk. Emirdağ’ına, Çam Dağı’na beraber gittik. Süleyman Ağabeyin babasının imam hatip olması nedeniyle dinî eğitimi iyi idi ve aldığı dinî terbiye nedeniyle takvalı bir insandı. Hiç okula gitmemişti ama okuma ve yazmayı öğrenmişti. 1959-60 yıllarında tanımış Risale-i Nurları.........

© Yeni Asya