Gerçekte ise, Said Nursî 3 değil, tam 5 devir yaşamış bir şahsiyet:

1. 1908’den önceki Mutlakiyet (tek adam-Sultan Abdülhamid) devri.

2. Temmuz 1908’de Meşrutiyetin ilânı ile başlayıp Ekim 1918’e kadar süren içerde komitecilik, cephede savaş ağırlıklı 10 yıllık İttihat-Terakki dönemi.

3. Kasım 1918’den Kasım 1922’ye kadar devam eden Mütareke, işgal ve Millî Mücadele dönemi.

4. 1923’te kurulan ve 27 sene devam eden zümre Cumhuriyeti, tek parti rejimi, istibdad-ı mutlak dönemi.

5. Mayıs 1950’de başlayan 10 yıllık Demokrasi dönemi.

İşte, bütün bu devirleri birden yaşayan, üstelik her dönemin şartlarına göre inisiyatif alarak aynı istikamette kudsî davasını hiç sarsılmadan sürdüren yegâne şahsiyettir, Bediüzzaman.

Öyle ki, tâ ilk gençlik yıllarından (1892) itibaren istibdat ve mutlakiyete karşı dirayetle durmuş, hürriyet ve meşrutiyeti bütün kuvvetiyle savunmuş, savaş çıktığında cepheye koşmuş, işgale karşı ilmî-fikrî mücadeleyi tesirli bir şekilde icrâ etmiştir.

Onun takdire şâyân bir özelliği de şudur: Şu 5 devrin bütün hercûmerci içinde iki mühim hususu hiç ihmâl etmemiş: 1) İlim tahsil etmek; okumak-yazmak.........

© Yeni Asya