Ne var ki, onun karşısında güçlü, yorucu ve hatta yıpratıcı bir muhalefet vardı. Siyasî muhalefetin başında “Millî Şef” olarak kabul edilen CHP Genel Başkanı İsmet Paşa vardı. Askerî muhalefetin başında ise, 27 Mayıs (1960) darbecilerinden Org. Cemal Tural geliyordu. (Bilâhare Genelkurmay Başkanı yapıldı.)

İsmet Paşa’nın siyasî misyonu belliydi: Demokrasiyi hazmedemediği gibi, Demokratlara ve Nur Talebelerine karşı da derin bir husûmeti vardı. Bu sebeple darbecilerle arası iyiydi.

Gelelim, ortalığı karıştırıp duran Tural Paşa’ya…

Cemal Tural, 27 Mayıs Darbesi esnasında Diyarbakır'da 7. Kolordu Komutanlığı görevini yürütüyordu. Bu görevde iken, 800 km'lik Türkiye-Suriye sınırına mayın döşenmesi işi ona ihale edilmişti. Darbeden sonra, Doğu ve Güneydoğu Bölgesinden 483 kanaat önderini (âlim, ağa, müderris, şeyh…) toplayıp işkenceli Sivas Toplama Kampına gönderme işi yine ona yaptırılmıştı. Üstad Bediüzzaman'ın talebelerinden emekli Yüzbaşı Mehmet Kayalar'a karşı amansız bir kin ve düşmanlık besliyordu.

İşte, darbenin bir maşası olan bu paşa, bilâhare 2. Ordu Komutanlığı, 22 Ağustos 1964’te Kara Kuvvetleri Komutanlığı, 16 Mart 1966’da ise Genelkurmay Başkanlığı makamına........

© Yeni Asya