Bir de, kıyamete kadar bütün devirlerde hükmünü icrâ ve ispat eden bir çağrı var: Oku!

Evet, Kurân’ın ilk emri, ilk vahiy, gelen ilk İlâhî mesaj “İkra!”, yani “Oku!” şeklindeki Rabbimizin emr-i İlâhisi olmuştur. Bu emir, belli bir zamanın kalıbına sığmaz. Bunun gibi Kurân’ın diğer bütün emir ve nehiyleri mu’cizevî olduğu için, mâziden, hâlden, kıyamete kadar tazeliğini ve tesir gücünü korumuş ve korumaya devam edecektir.

«

Şimdi başta zikrettiğimiz diğer mesajlardan üç-dört tanesine daha örnekleme yaparak, esas konumuz olan “Ey kardeş, kopma!” nidâsına-hitabına bir miktar tahşidat yapmaya çalışalım.

İmam-ı Gazalî (Milâdî 1100’lü yıllar), nasihat yüklü eserlerinde çokça “Yâ eyyühel-veled!”, yani “Ey oğul-Ey evlât!” hitabını kullanır. Şeyh Edebali (1206-1326) de öyle… Bu zâtların eserlerini mütalâa edenler de “Ey oğul!” hitabından hiç gocunmadan okuyup istifade ederlerdi.

Mevlâna Celâleddin-i Rûmî (1200’lü yıllar) zamanında, Anadolu, vahşî-gaddar Moğolların işgal ve istilâsı altındaydı. Halkın üzerinde dehşet veren bir korku ve karamsarlık havası hâkim olmuş durumdaydı. Hz. Mevlâna, Farsça “Bâzâ, bâzâ!”, yani “Gel, gel!” diye nidâ ederek, hizmet ettiği dergâhın kapısını herkes için açık tuttuğunu duyurmaya çalıştı. Böylelikle, yaşadığı devrin insanlarını........

© Yeni Asya