Zerreden en büyük kürelere kadar hiçbir yerde ölçüsüzlük, dengesizlik yoktur. Nizam, intizam, muvazene mükemmeldir. Bu sisteme “tekvinî kanunlar” yahut “âdetullah kanunları” denir.

İnsan da aynı sistem üzere gitmeli, hayatını ona göre tanzim etmeli. Aksi halde, en büyük kötülüğü evvelâ kendisine yapar; ardından, başkasına zarar verir.

Şükür ki, herşeye rağmen kendini bilen, Rabbini bilen, O’nun halk ettiği temel düstûr ve prensiplere göre hareket edenler var ki, onların yüzü suyu hürmetine hayatın yıkıcı dalgalarına karşı ayakta kalabiliyoruz.

Allah o mustakîm sadıkların, muhlislerin eksikliğini göstermesin.

Hayvanat, nebatat, hatta camidat (cansız varlıklar), söz konusu tekvinî kanunlar manzumesi dairesi içinde hareket eder. Nizamın dışına çıkan tek varlık, ne yazık ki insanın kendisidir. Elini nereye bulaştırsa ya bozar, ya kirletir. Hayatın temel unsurları olan havayı, suyu, toprağı habire kirletir durur. Ayrıca, bir de “gürültü kirliliği”ne sebebiyet verir. Velhâsıl, hayatın zevkini, lezzetini, dengesini bozmada insanın üzerine yoktur.

© Yeni Asya