Cumhuriyetin ilânı sürecinde devletin dizginlerini eline alan rejim, İslâm’ı yok etmek mümkün olmayınca onu zabtu rapt altına almak, Müslümanları kontrol altında tutmak için Diyanet Teşkilâtını kurmuş, din âlimlerini kendine zorla biat ettirmiş ve biat etmeyip, sivil dinî hizmet yapmak isteyen âlimleri ya imha etmiş, ya da şiddetli baskı altında tutarak etkisizleştirmiştir, Mehmet Akif Ersoy gibi diğer bazılarını ülkeden ayrılmak zorunda bırakmıştır. Bediüzzaman gibi ülkede kalmakta ısrar edenlere hayatı zindan haline getirmiştir.

Bediüzzaman, yaptığı müspet, örnek sivil hizmetler ile takdir ve tebrik edilmesi gerekirken, rejim tarafından mürteci, yobaz, ülke için zararlı bir şahsiyet olarak görülmüş ve gösterilmiştir. Rejim, kendine muhalif gördüğü diğer kesimlere yaptığı gibi Bediüzzaman ve Nur Talebeleri üzerine devlet güvenlik güçlerini sevk ederek ve mahkemeleri iğfal ederek 28 yıl boyunca onları hapis, sürgün ve işkencelerle bunaltmış, özellikle Bediüzzaman’ı defalarca zehirleyerek yok etmeye çalışmıştır.

Buna rağmen O, Cenab-ı Hakk’a........

© Yeni Asya