Yıllar önce babamın yatmadan önce düzenli olarak okuduğu, okurken zaman zaman hayretini ifade ettiği bu kitabı daha önce pek de incelememiştim. Okumaya en baştan, içindekiler kısmında merakımı cezbeden başlıkların yerlerini açarak başladım.

Bilhassa Kâbe’nin Cahiliye Devri’nde yıkılıp yeniden inşa edilmesi hadisesini anlatan başlıklardan;

“Kâbe’nin üzerinde güneşlenen korkunç yılan ve âkıbeti, Kâbe yıkılırken bulunan taşlar ve üzerindeki yazılar, Kâbe’nin kuyusunda bulunan madeni levhalardaki yazılar” gibi başlıklar çok ilgimi çekmişti.

Kâbe, Cahiliye Devri’nde yeniden inşa edilmeden önce çamursuz olarak, üst üste dizilen taşlardan oluşuyormuş. Geçirdiği bir yangın sonrası ve büyük bir selin içerisine girerek duvarları büsbütün çatlatmasıyla neredeyse yıkılacak hale gelen Kâbe’yi yeniden inşa etmek isteyen Kureyşliler; Kâbe’yi yapmak üzere yıkarlarken, üzerleri Süryanice yazılı bazı taşlar bulmuşlar.

Yemen’den gelen bir Yahudî âlimine okuttukları bu taşlarda sizce neler yazıyordur? Beytullah’ın temelleri, taşları arasında yer almaya lâyık o sözler nelerdir? İşte; “Ben, Bekke’nin1 (Mekke) Sahibi olan Allah’ım!

Onu, göklerle yeri yarattığım, Güneş’e ve Ay’a şekil verdiğim gün yarattım! Onu, masum yedi melek ile de, kuşattım. Mekke’nin iki dağı ortadan kalkmadıkça, o da ortadan kalkmayacaktır! Bekke (Mekke) ahalisine, su ve süt bereketli kılınmıştır.”2

Yine bu yıkım aşamasında Makam-ı İbrahim’de, üç yüzü olan ve her yüzünde yazı bulunan bir taş bulunur:

“Taşın ikinci yüzündeki yazıda: ‘Ben, Bekke’nin (Mekke) Sahibi olan Allah’ım! Rahm’i yarattım. O, Benim ismimden ayrılmıştır. Kim onu birleştirirse, ben de onu........

© Yeni Asya