5. Emirdağ’da günlük hayat ve disiplin

Üstad Said Nursî, Emirdağ’daki yıllarında çok sade ve disiplinli bir hayat yaşadı. Her sabah erken kalkar, namazlarını kılar, tefekküre zaman ayırırdı. Günde birkaç saat yazı işleriyle meşgul olur, kalan zamanını ya zikirle ya da gelen ziyaretçilere ayırırdı.

Yiyecek konusunda çok basit yaşar, genellikle birkaç lokmayla yetinirdi. Evinin hizmetini gören talebelerine hep ihlâs, sabır ve sebat nasihatinde bulunurdu. Emirdağ’da kaldığı süre boyunca hasta olmasına rağmen, hiçbir zaman hizmeti bırakmadı.

6. Afyon Mahkemesine gidiş

Üstad’a 1947 yılında yeni bir dava açıldı. Bu kez yine gerekçe; gizli cemiyet kurmak, halkı hükümet aleyhine çevirmek vb. Üstad, Isparta üzerinden Afyon’a götürüldü ve burada tutuklandı. Fakat Emirdağ’da geçen yılllar, Risale-i Nur hizmetinin temel kurumsal yapısının oturduğu dönem olarak kalacaktı.

Elbette, yazımıza uygun şekilde Emirdağ dönemini tamamlayacak iki yeni başlık daha ekliyorum. Bu başlıklar hem Üstad’ın o dönemdeki manevî derinliğini hem de hizmetteki sürekliliğini vurgulayacak şekilde kaleme alınmıştır. İşte yazımıza eklenecek olan 7. Ve 8. Bölümler:

7. Talebeleriyle manevî bağ ve tesanüd ruhu

Emirdağ yılları, Üstad Bediüzzaman ile Nur talebeleri........

© Yeni Asya