Bazen akşam yemeğinde sessizlik olur ya, sadece çatalın tabağa değdiği duyulur…
İşte o anlarda fark ediyorum: Ailem beni anlamıyor.
Ama artık bunun için onlara kızmıyorum. Çünkü ben de kendimi yeni yeni anlıyorum.

Onlar için okul, sadece “okumak.”
Sınavdan yüksek not almak, dersine girmek, mezun olmak…
Ama benim için bu yol biraz daha karışık.
Çünkü ben sadece diploma değil, kim olduğumu bulmaya çalışıyorum.

“Ne var ki, okuluna gidiyorsun işte” diyorlar bazen.
Oysa ben, her sabah kalabalık bir otobüste hem........

© Yeni Ankara