Son günlerde kamuoyunun gözü, çeşitli yurt dışı ziyaretlerinde, diplomatik hamlelerde, güvenlik gündemlerinde ve siyasal tartışmalarda. Büyük başlıklar, yüksek perdeden açıklamalar, haftalarca sürecek tartışmalar…

Tam bu karmaşanın içinde, kimse dikkat etmeyecek sanıldı: Ancak kamu bürokrasisinin tepesine, “üst düzey yöneticiler” adıyla tanımlanan kadrolara seyyanen 30 bin TL’ye kadar zam yapıldı. Bu düzenleme; öğretmeni, hemşireyi, polis memurunu, asgari ücretliyi, taşradaki memuru kapsamadı. Sadece yükselmiş, koltuğuna güvenmiş birkaç bin kişilik grup…

Belki de amaç buydu: “Ekonomi gündemde değil, biz gündemi başka yere çekiyoruz.” Belki de “zam değil, liyakat düzenlemesi” dediler. Kim bilir… Ama gerçek öyle değil: Bu, temelde bir ayrıcalık kararı idi — ve bu ayrıcalığı haklı göstermek için “gündem yoğunluğu”, “sistem tıkanıklığı”, “uzman eksikliği” gibi kılıflar kullanıldı.

İşte tam bu noktada, Ali Babacan’ın sözleri anlam kazanıyor. Babacan son açıklamasında, böyle bir düzenlemenin “kamunun geri kalanını unutturduğunu”, “dar gelirlilerin, emekçilerin, asgari ücretlilerin, asıl ihtiyaç sahibi kesimlerin hâlâ hayatta kalma savaşı verdiğini” vurguladı — ve hükümeti, önceliği yeniden düşünmeye........

© Yeni Ankara