Laiklik bir prangadır! Zihnimize giydirilmiş bir deli gömleğidir!

YAŞAR DEĞİRMENCİ

Bolu İl Müftüsü Hüseyin Demirtaş”ın şu beyanı “Laiklik ilkesi, din karşıtı bir ideoloji değildir. Dinin devlet işlerine karışmasını engellemektedir.

Laiklik ilkesi, dini siyasi çekişmelerin malzemesi hâline getirmemek için bir güvencedir.” gündeme oturdu.

Gelen tepkiler üzerine tevil etmeye çalışıyor. Bu şahsa bizim entelektüelimizin, münevverimizin (Medeniyet tarihini inceleyen yazan Batı ülkelerinde uzun müddet kalmış Yusuf Kaplan hocamızın) yazılarından istifade ile cevap vermek istiyorum.

Laiklik; hiçbir şekilde tartışılamayan, kritik zamanlarda, sopa olarak kullanılan bir pranga. Toplumu germek ve tehdit etmek için kullanılan bir “maşa”!

Batı’da laikliğin uzun, uzun olduğu kadar da kanlı bir tarihi var.

Batı toplumlarının, modernliğe geçiş sürecinde sekülerleşmeye/laikliğe ihtiyaçları vardı. Kilise Hıristiyanlığı; insan iradesini yok sayıyor, insanın özgürlüğünü ipotek altına alıyordu.

İslâm medeniyetinin, dört bir taraftan Avrupa’nın içlerine kadar yayılan meydan okumasına, Kilise Hıristiyanlığı’nın, insanı, aklını, özgürlüğünü hiçe sayan donmuş dünyasından yola çıkarak hem ayakta durması hem de bu meydan okumaya cevap üretmesi mümkün değildi.

O yüzden insan aklını, özgür iradesini keşfedebilmesi, Batılıların, İslâm medeniyetiyle girdikleri temas neticesinde mümkün olabilmişti: İslâm medeniyeti, modernleri doğurmuş, Batı’yı tarihe kışkırtmıştı. Modernler, ancak Kilise’den kurtuldukları zaman, İslâm’ın geliştirdiği meydan okuma karşısında yok olmaktan kurtulabileceklerini fark etmişlerdi. O yüzden Batılılar, modernliğe geçiş sürecinde, Grek düşüncesini, Müslümanlardan Arapça eserlerden öğrendiler. Batılılar kendi felsefî kökleriyle, ancak Müslümanların yardımıyla irtibata geçebildi.

Türkiye’de laikliğin tabiî bir tarihi olmadı, olamazdı: Laikliği zorunlu kılacak Kilise çağlarında yaşanan sorunlar yaşanmadı bu toplumda. Özgür irade sorunu,........

© Yeni Akit