Yahya’lar, Heniyye’ler, Meşal’ler; söz konusu davamız olduğunda bir hiç mesabesindedirler.

İsimlerinin bir önemi yoktur.

Onları değerli kılan o kutlu davanın bir neferi olma ve o uğurda mevcudiyetlerini Hak davaya adamış olmalarındandır.

İslam davasının bize ihtiyacı yoktur!

Hepimiz bu Hakk davaya muhtacız! Dava, bizsiz yaşar! Biz, davasız yaşayamayız!

Tıpkı suyun ve oksijenin bizsiz yaşayabileceği ama bizim susuz ve oksijensiz yaşayamayacağımız gibi.

Aslolan İslami davadır. Bizler, hata, kusur ve acziyetimizle bu davada var oldukça değerliyiz.

Ve bu dava ki; ne bana, ne sana, ne Ebu Ubeyde’ye, ne Halid’e ne de Meşal’e muhtaç değildir. Biz dava ile izzet buluruz.

İşte o izzeti; genci yaşlısı, kadını erkeğiyle taşıyanların asrımızdaki diyarı Gazze ve O’nun cengaverler ordusunun liderlik kadrosu bir araya gelmiş ve imamı şehid edilse dahi, cemaatle saf namaz düzeninde olduğu gibi hemen ardında ki imamete geçerek mihrabta yerini almıştır.

‘’Siz, takva üzere olursanız aranızdan nice liderler çıkarırız’’ İlahi müjdesi gereği “Rahmani Mücadelelerde Lider, “Kevser” (çok) Şeytani mücadelelerde Lider ebterdir! (güdüktür kısırdır)”

Bu hakikati ilan eden KEVSER Suresi’de bizim için moral ve motivasyonumuzun kaynağı değil midir?

“Ey Muhammed’im o sana soyu kesik diyenler bilsin ki! EBTER olan onlardır. Ve daha da beter olacaklardır! Öyle ki Biz, Senin şanını ve davanın liderlik makamını yüce tutarak kıyamete kadar........

© Yeni Akit