Hevâmızı kurban edelim

Prof. Dr. Yusuf Özertürk

*Muhterem okuyucular, kurbanlarımızı ‘Kurbiyet-i İlâhi’ye’ (Allah’a yakın olma) için kesiyoruz. Bunun asıl nedeni ALLAH ‘ın cc. emri olmasındandır. Yoksa, her mahlûkun rızkını veren ‘REZZAK-I KERÎM’in hiçbir şeye (ete ve kana) ihtiyacı aslâ yoktur.

“Onların (kurbanların) ne etleri, nede kanları ALLAH’a ulaşır. Ancak O’na yalnızca takvânız (Allah’ın yasakladığı şeylerden uzak durmanız ve ihlâsla yaptığınız ibadetleriniz) ulaşır…” (Hacc-37).

* Allah-ü Teâlâ’ya kurbiyyete (yakın olma) ancak ‘HEVÂMIZI’ (nefsin, Allah’ın rızasına uymayan, hak-hukuk tanımayan, bitmek-tükenmek bilmeyen arzu ve ihtirasları) terk edip, RESÛLULLAH’ın (sav) gösterdiği tarzda ALLAH-Ü TEÂLÂ’ya ihlâsla kulluk etmekle ulaşılabilir.

* İnsanı, azdırıp, yoldan çıkmasına sebep olan şey; ALLAH’ı cc. ve O’nun, daha önce peşin olarak verdiği ; hayatımız, ekosistem vs., halihazırda vermekte olduğu; hayatımızı devam ettirmeye ve türlü, türlü hislerimizi-zevklerimizi tatmine yarayan nimetler; soluduğumuz ‘HAVA’, içtiğimiz ‘SU’, yediğimiz leziz ‘YİYECEKLER’, ‘SEVDİKLERİMİZ’ vs. Gelecekte (Âhirette) vaadettiği ‘NİMETLER’; Ebedî Saâdet, Cennet vs. NİMETLERİNİ unutup, ‘HEVÂSINA TÂBİ OLMASIDIR’.

* İnsanın, insanlıktan çıkmasının, canavar hayvanlara râhmet okutacak bir vahşete düşmesinin asıl sebebi; ‘HEVÂSINI İLÂH’ edinip, ona tapmasıdır. Aksi takdirde ‘Dünya’da işlenen bunca mezalim, zulüm, adâletsizlik, gaddarlık vs.’nin olmaması gerekirdi. Madem bu denî işler bütün zamanlarda (Tarihin şahitliğiyle geçmişte, hâlen ve gelecekte de - Allah-ü âlem olacaktır.) olmuş, oluyor ve olacaktır. Bu, bir vâkıa, bir gerçek olarak........

© Yeni Akit