Cahiliye toplumu ve İslâm (4)

Prof. Dr. Yusuf Özertürk

…..‘MODERN CÂHİLİYE’

a-IRKÇILIK(ASABİYET)

* Irkçılık, Cahiliye zihniyetinin doğurduğu bir kavramdır. Gerçekte ırkçılık, bir sömürü aracıdır. Tıpkı vahşi hayvanların avlanması gibi, kuvvetli kan bağı olanlar zayıf olanları sömürürler. Cahiliye Ortaçağında, Velid ibn-i Mugıre, Ümeyye ibn-i Halef, Amr ibn-i Hişam (Ebu Cehil) ve As ibn-i Vail gibi o devir Mekke’sinin ileri gelenleri ‘Asabiyet’ (ırkçılık) üst kimliği ile bir sömürü düzeni kurmuşlardı. Bu düzenin temelinde de kutsalı kullanmak ve istismar etmek geliyordu. Müşrikler Kâbe’deki putları kullanarak diğer kabilelere üstünlük sağlıyorlar ve bu putperestlik inancını ticaretlerine bir vasıta yapıyorlardı. Bu sömürü düzenini yıllarca devam ettirdiler, tâ ki, Hz. Peygamber (sav) İslâm’ı yerleştirinceye kadar. Allah, asabiyeti (ırkçılığı) yasaklayarak insanın insanı sömürmesini istemiyordu (1).

* Cahiliye ahlâkı geçmişte yaşanmış ve ortadan kalkmış bir zihniyet değildir. Temelinde çıkara dayanan bu sistem her şeyi özellikle de kutsalı istismar eder. İnsanın insanı sömürdüğü, helal-haram ve adalet-hak kavramlarının kalmadığı, yegane ölçünün menfaat olarak görüldüğü, menfaate dayalı olan bu sistem, egoist tabiatlı olan insanların topluluklarında her zaman olmuş,........

© Yeni Akit