Mancınıkla ateşe atılan peygamber

İDRİS GÜNAYDIN

Hz. İbrahim ulul azim peygamberlerdendir. Üç büyük ve ilahi dinin atasıdır. Allah’ın halili’dir (dost) ve cömertliği ile maruftur.

Lanetli Nemrut tarafından büyük bir ateş yakılarak, mancınıkla ateşe fırlatılmıştır. Suçu: Babası Azer put yontma sanatıyla meşgul olduğu halde babasının safında yer almamış, bir olan Allah’ın tarafını seçmiştir. Onun için ölünce ateşin en şedidini hak edecek olan Nemrut, onu ateşle yakmak istemiştir.

Mancınığın fırlattığı Hz. İbrahim, dışarıdan bakanın gördüğü alevin ortasına düşerken Allah’a sığınmış ve Allah ateşe: “Gulna: Ya naru! Kûni berden ve selamen ala İbrahim. (Enbiya /69) buyurmuştur.” “Biz dedik: Ey ateş. İbrahim’e serin ve emniyetli ol.”

İçeriden bakanlar gördüler ki; İbrahim Peygamber serin bir iklimde, ateşten uzak bir yerde oturuyor. Yani ateş onu yakmadı.

Eğer İbrahim Peygamber (haşa) küstahlık yapsa ve deseydi ki: “Allahım! Bana buraya bir de Cebrail ile bir fincan köpüklü kahve gönder.”

Biz de derdik ki; “ne yanlış bir istek. Yani ateşte bahçeye girdiğin neyine yetmiyor?” Tabii, bir peygamberin böyle sıradışı istekte bulunması düşünülemez.

Bu misali niye........

© Yeni Akit