Boykotlaşmalar

ALİ OSMAN AYDIN

Ünlülerden tutarlı, ciddi ve idealistçe bir siyasal tutum bekleyenlere şaşırıyorum. Koca parti ortalama muhalefeti eline yüzüne bulaştırmış, işin içinden çıkamamış, faturayı da ünlülere kesmeye çalışıyor şu ara. “Bakın millet, bunlar meydana çıkmaya çok istekli değil gibi görünüyorlar” diyerek ünlüleri takipçileri gözünde düşmanlaştırıyor.

Zavallı ünlüler, ne yapacaklarını, ne söyleyeceklerini şaşırmış durumdalar! Hiçbir şey yapmadıklarında da linçleneceklerini biliyorlar. Muhalefetin giyotini keskin ve çok çalışkan doğrusu…

Neyseki şartlar Disney’in 2023’de Atatürk dizisini iptal etme kararı aldığında olandan daha sert değil.

Türkiye’de hükümeti protesto etmek, Türkiye’de Disney’i boykot etmekten çok daha kolay, konforlu ve kesinlikle kazançlıdır.

Bak şimdi Tarkan bütün botokslarını ekrana dayayarak, “Verme akıl verme; vereceksen huzur ver” diye şarkılar söyleyebiliyor hükümete. Tarkan’ın bu şarkıyı Disney’e yöneltmeyi bırakın, aklından geçirmesi bile mümkün değildi... Disney, o süreçte deyim yerindeyse Tarkan’a ev hapsi verdi. Diğer ünlülere ise susma cezası…

Kitleleri de bu suskunluğu çok problem etmediler. Çünkü Disney gavuru hakiki “efendidir” bizim ev zencilerinin gözünde. Ona itaatte kusur edilemez. Ama hükümet ricali bildiğin “Anadolulu insanlar”dır. Yani “onlar”dan daha “aşağıda”, İlker Canikligil’in deyimiyle “alt sınıfa” mensuplardır. Hükümetin talimatına uymakla, Disney’inkine uymak aynı şey değil. Disney’e itaat ederken maddi kazanç yanında, kendi gözlerinde saygınlıkları artıyor… Hükümet talimatına uyduklarında da kendilerini aşağılanmış hissediyorlar.

*

Bir de şöyle bir durum var.

Farz edelim ki ünlüyüm.

Hükümeti protesto etsem gerçek anlamda ne kaybederim?

Yaptığım organize suç değilse şayet en fazla........

© Yeni Akit