Nüfus planlaması ve bazı sosyal yansımaları (3)

AHMET TALİB ÇELEN

Rasim Özdenören’in yazısına devam:

(…) Yoksulun niye yoksul olduğu konusundaki gerçek açıklama, onların, ülkenin yanlış bir bölgesinde, yanlış bir endüstride ya da yanlış bir soy veya etnik grup içinde, yanlış bir ana babadan doğmuş olmalarıdır. Böylece, yoksul, bir kısır döngü içinde yakalanmıştır ya da yoksul bir yoksulluk kültürü içinde yaşar. Onlar, aşağı doğru giderek doğarlar ve aşağılarda kalırlar. İşte, yoksulluk kısır döngüsünün en bildik biçimlerinden biri: Yoksul, toplumda herkesten daha çok hasta olur. Çünkü sağlık kurallarına uymayacak tarzda, gecekondularda birbirlerinin içinde yaşarlar, iyi beslenme imkânları ve sağlık bakımları yoktur. Bir kez hasta oldular mı, hastalıkları herkesinkinden uzun sürer, işlerini, ücretlerini yitirirler, düzenli bir iş bulmakta güçlük çekerler. Bu yüzden, iyi bir ev parası, besin ve doktor parası ödeyemezler. Kısır döngünün sadece bir örneğidir bu. Birey, çokça, bu kısır döngüyü kıramaz. Ne de topluluk, çünkü o da, yoksulluğunu bir nedene dönüştürecek toplumsal enerjiden, politik güçten yoksundur. Birleşik Devletlerdeki yoksulluk bir kültürdür, bir kurum ve bir yaşama tarzıdır.¹

Harrington’ın bu açıklamalarından sonra, olaya nüfus planlaması yöntemiyle yaklaşmak gülünç kaçmaktadır. Amerika gibi, serveti mevcut nüfusunun en az birkaç mislini besleyecek kerte çoğalmış bir ülkede nüfus planlamasından önce başvurulacak yöntemler olsa gerek. Mevcut nüfusunun, en az daha birkaç mislini........

© Yeni Akit