Αυτό που μας απομένει είναι, να θυμόμαστε τουλάχιστον την ιστορία μας, τα σφάλματα και τις αδυναμίες μας, ώστε να τα διορθώνουμε και να μην τα επαναλαμβάνουμε στο μέλλον

Η Πόλη έπεσε, αλλά η ιστορία της εξακολουθεί να ακτινοβολεί για πάντα! Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, οι γείτονές μας, πανηγυρίζουν και αναπαριστούν την Άλωσή της, για να υπενθυμίζουν άραγε τι;

Ήταν 29 Μαΐου, ημέρα Τρίτη ή Παρασκευή κατ' άλλους, που άνοιξε η Κερκόπορτα από τους ηττοπαθείς και μια χιλιόχρονη χριστιανική αυτοκρατορία, η Ελληνική Βυζαντινή Αυτοκρατορία, βυθιζόταν στο σκοτάδι της βαρβαρότητας, την ώρα που έπεφταν νεκροί στα τείχη της και οι τελευταίοι υπερασπιστές της, μαζί με τον ηρωικό και καθαγιασμένο στη συνείδηση του Έθνους, Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ΙΑ’ τον Παλαιολόγο.

Από τον Απρίλιο, ο οθωμανικός στόλος και εκατό (100) χιλιάδες μαχητές, Σελτζούκοι Τούρκοι, πολιόρκησαν από στεριά και θάλασσα την Πόλη, που την υπεράσπιζαν, όπως αναφέρεται, γύρω στους επτά (7) χιλιάδες μαχητές.

Ο νεαρός σουλτάνος, 24 ετών περίπου τότε, Μεχμέτ ή Μωάμεθ, που ύστερα από λίγο θα κατακτούσε μαζί με την Πόλη και τον τίτλο του Πορθητή, είχε στήσει τη σκηνή του, σ’ ένα ύψωμα απέναντι από την Πύλη του Ρωμανού και από κει σχεδίαζε τον τρόπο Άλωσής της.

Τα γεγονότα βέβαια είχαν δρομολογηθεί και μοιραία οδηγούσαν στην Αποφράδα ημέρα, που έμεινε στην ιστορία πλέον με τη φράση: «Η Πόλις εάλω».

Η ιστορία αναφέρει, ότι πριν από την τελική έφοδο, ο σουλτάνος έστειλε στον πολιορκούμενο εχθρό του έναν αγγελιοφόρο, προτείνοντάς του να παραδώσει την Πόλη και να φύγει για την Πελοπόννησο, με την υπόσχεση να τον τοποθετήσει ηγεμόνα της και να τον εξασφαλίσει μια λαμπρή Βασιλεία.

Η απάντηση του ηρωικού όσο και τραγικού ταυτόχρονα Αυτοκράτορα, έμεινε στην ιστορία, για να μας θυμίζει τον άνδρα και τη συνέχεια μιας ιστορικής διαδρομής ενός ένδοξου παρελθόντος: «Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ• κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν = Το να σου παραδώσω την πόλη δεν είναι ούτε στο χέρι μου, ούτε στο χέρι κανενός άλλου από αυτούς, οι οποίοι κατοικούν εδώ, αλλά με κοινή γνώμη έχουμε όλοι αποφασίσει με τη θέλησή μας, να πεθάνουμε και να μη λυπηθούμε τη ζωή μας». Αυτή ήταν η απάντηση του Αυτοκράτορα.

Στις 29 Μαΐου εξαπολύθηκε η τελική έφοδος του οθωμανικού στρατού, που τερματίστηκε με την εκπόρθηση της πόλης, τον ηρωικό θάνατο του........

© Xronos